Voor ik begon als tekstschrijver deed ik een opleiding voor jeugdwelzijnswerker. Dat werk beviel niet, maar ik hield er een blijvende interesse aan over voor welzijn en maatschappelijke vraagstukken. Daarover schrijven bevalt me wél.

Jarenlang volgde ik de kant van de bewoners voor een buurtkrant bij hun gedwongen verhuizing door de wijkvernieuwing, ook maakte ik humaninterestverhalen voor een wekelijks nieuwsblad in Eindhoven. Zo leerde ik het journalistieke handwerk van actuele onderwerpen zoeken, vinden en erover schrijven.

Begonnen als verslaggever voor nieuwsbrieven over wijkvernieuwing ging ik me na verloop van tijd begeven op andere gemeentelijke terreinen: de griffie, het maatschappelijk vastgoed en de transformatie van het sociaal domein. Door mijn neus voor onderliggende belangen en emoties leerde ik genuanceerd schrijven over zaken die gevoelig liggen, zonder deze te ontkennen.

Daarna volgden vele bladen van een magazine van het ministerie van Zorg en Welzijn, de krant van de Kamer van Koophandel en sociale jaarverslagen voor woningcorporaties tot verhalen over daklozen die een tweede kans krijgen en een multicultureel blad. Ook online publicaties blijven niet uit, bijvoorbeeld op het toenmalige Hallo040 van woningcorporatie Sint Trudo en in digitale magazines.